“Toen mijn man overleed kwam ik alleen te wonen in een flat. Er is hier weinig te doen, behalve televisiekijken en de krant lezen. Ik verveel me dood. Daarom kijk ik altijd uit naar de lunches die ik heb met mijn stamtafel van Met je hart. We hebben echt een leuk clubje. Elke maand krijg ik een kaart in de bus waarop staat wanneer ik word opgehaald om te gaan eten. Dan ben ik gelijk blij omdat ik iets heb om naar uit te kijken.

Vooraf bellen ze ook nog een keer, zodat ik het niet vergeet. Nou, dat doe ik niet hoor! Ik ga altijd, tenzij ik ziek ben. Ik ben dankbaar dat anderen zich vrijwillig inzetten voor Met je hart, want alleen dan kunnen zij dit mooie werk blijven doen. Zelf geef ik ook regelmatig wat. Laatst nog trakteerde ik op een rondje wijn, want het was zo gezellig!”