“Het allermooiste is als deelnemers ons niet meer nodig hebben”

Iets betekenen voor een ander. Het is een tweede natuur van Ria van Summeren uit Oss. Al haar hele leven is ze actief als vrijwilliger. Op dit moment is ze penningmeester bij het koor, secretaris van de Zonnebloem en zet ze zich sinds een paar jaar belangeloos in voor Met je Hart.

Vertel Ria, waarom zet je je zo in voor anderen?

“Gewoon, omdat we elkaar moeten helpen en naar elkaar om moeten kijken. Daar wordt iedereen beter van. Ikzelf ook, want het geeft me een gevoel en zorgt ervoor dat ik volop meedoe in de maatschappij.”

Waarom ben je betrokken bij Met je Hart?

“Eenzaamheid is heel erg. Voor wie ben je er nog als je altijd alleen bent? Ik vind het belangrijk dat ouderen gezien worden en mee kunnen doen. Toen ik net begon als vrijwilliger, belde ik aan bij iemand. Deze man deed pas na een paar keer bellen open, omdat hij stomverbaasd stond te luisteren. Hij wist niet meer hoe de bel klonk… Dat raakte me diep. We zijn toen samen gaan wandelen.”

Hoe probeer je eenzaamheid in ‘jouw wijken’ te voorkomen?

“Iedere vijf weken organiseren we de lunch bij onze vaste restaurants, waar ouderen samenkomen. Maar dat is natuurlijk maar een momentje. Daarom plan ik samen met twee andere vrijwilligers extra activiteiten, rond de derde week tussen de lunches door. Denk bijvoorbeeld aan een bezoek aan de Tuinen van Demen, het Organonmuseum of een nieuwjaarslunch bij Coppelmans.”

Zie en spreek je deelnemers ook op andere momenten?

“Als ik tijd heb, doe ik dat zeker. Zo creëren we zoveel mogelijk contactmomenten rondom activiteiten. Soms breng ik een uitnodiging persoonlijk langs en bel ik even aan. En als ik dan toch tijd heb, drink ik gezellig een kopje koffie. Maar het kan ook een telefoontje zijn om ze aan de lunch te herinneren.”

“Het is heel dankbaar vrijwilligerswerk”

Hoe reageren deelnemers op alles wat je doet?

“Ze zijn erg blij dat we aan ze denken en dat we tijd voor hen maken. Het is heel dankbaar vrijwilligerswerk.”

Wat levert het deelnemers op naast minder eenzame momenten?

“Het is ook een vorm van sociale controle. Door de ontmoetingen komen we erachter wat er verder speelt in hun leven. We kunnen dan bijvoorbeeld ONS welzijn inschakelen. Ook merken we regelmatig dat onze activiteiten naar meer smaken. Deelnemers gaan daarna dan ook naar de bibliotheek, de KBO of de ouderengym.”

Is het doel dan bereikt?

“Het is niet per se ons doel, maar het allermooiste is wel als deelnemers ons niet meer nodig hebben. Daarom organiseren we bewust activiteiten in wijkgebouwen, zodat deelnemers die drempel alvast overwinnen. Zo ontdekken ze dat ze dichtbij huis ook een potje kunnen kaarten, workshops kunnen volgen of een kopje koffie kunnen drinken. Dat maakt hun dagen echt een stuk aangenamer!”